|
بِهَرسینَی-فصل بیست و ششم
1.
برای خود بت‌هایی نسازید و مجسمه و ستون پرستشگاه برپا نكنید و
در سرزمین خود سنگ مصور قرار ندهید كه به آن سجده كنید. زیرا من خداوند
خالق شما هستم.
2.
تعطیل‌های مرا مراعات نمایید و مكان مقدس مرا محترم
بدارید، من خداوند هستم.
پاراشای بحوقُوتَی
3.
اگر به قانون‌های من عمل نمایید و فرمان‌های مرا مراعات نموده آنها را انجام دهید ...
4.
باران‌های شما را به موقع خودش خواهم داد و آن سرزمین
حاصل به‌بار آورده و درخت كشت‌زار،
میوه‌اش
را خواهد داد.
5.
خرمن‌كوبی شما تا هنگام انگورچینی و انگورچینی شما تا
موقع بذرافشانی ادامه خواهد یافت. نانتان را تا سیر شدن خورده، در
سرزمینتان با امنیت ساكن خواهید شد.
6.
در آن سرزمین صلح برقرار می‌كنم. بخوابید و نگران كننده‌ای نخواهد بود. حیوان درنده را از آن سرزمین دور می‌كنم و در سرزمین شما شمشیر عبور نخواهد كرد.
7.
دشمنانتان را تعقیب خواهید كرد و پیش شما به ضرب شمشیر خواهند افتاد.
8.
پنج نفر از شما یك‌صد نفر را و یك‌صد
نفر از شما ده‌هزار نفر را تعقیب خواهند كرد و دشمنانتان به ضرب
شمشیر پیش شما خواهند افتاد.
9.
به شما توجه می‌كنم شما را بارور نموده زیاد خواهم كرد و به پیمانم
با شما وفا خواهم نمود.
10.
از محصول پیشین خواهید خورد و محصول قبلی را به خاطر (عوض كردن با) محصول
تازه (از انبار) بیرون خواهید آورد.
11.
مكان سكونتم را در میان شما قرار داده و روحم از شما نفرت نخواهد داشت.
12.
سایه‌ام را بر سر شما گسترانیده داور شما خواهم بود و
شما قوم من خواهید ماند.
13.
من خداوند خالق شما هستم كه شما را از سرزمین مصر بیرون آوردم تا غلامان
آنها نباشید. بندهای اسارت شما را گسیخته و شما را سربلند نگاه داشته
رهبری خواهم كرد.
14.
اگر از من اطاعت نكنید و تمام این فرمان‌ها
را انجام ندهید ...
15.
و
اگر از قانون‌های
من نفرت داشته باشید و اگر افكارتان دستورات مرا رد كند و هیچ‌یك
از فرمان‌های مرا انجام ندهید و در صورتی كه پیمانم را نقض
كنید ...
16.
من هم با شما چنین عمل خواهم كرد: وحشت و سل و تب را كه چشم‌ها را تباه می‌كند
و جان را می‌گدازد بر شما مستولی می‌كنم. بذر خود را بی‌فایده
خواهید كاشت و دشمنانتان آن را خواهند خورد.
17.
خشم خود را متوجه شما خواهم كرد تا از دشمنانتان شكست بخورید و دشمنانتان
بر شما فرمانروایی كنند و بدون اینكه برای شما تعقیب‌كننده‌ای
در كار باشد بگریزید.
18.
اگر تا این حد از من اطاعت نكنید هفت برابر خطاهایتان به تنبیه شما ادامه
خواهم داد.
19.
غرور قدرت شما را خواهم شكست. آسمانِ شما چون آهن، و زمین شما را مثل مس
قرار خواهم داد.
20.
و
نیروی شما بیهوده تمام خواهد شد. زمین شما محصولش را به‌بار نخواهد آورد و درخت آن سرزمین میوه‌اش را نخواهد داد.
21.
و
اگر تنبیه مرا به تصادف نسبت دهید و مایل نباشید از من اطاعت نمایید هفت
برابر خطاهایتان بر ضربات علیه شما خواهم افزود.
22.
حیوانات درنده‌ی
صحرا را به میان شما می‌آورم تا شما را بی‌بچه
سازند و چارپایانتان را نابود نموده (عده‌ی)
شما را كم كنند و راه‌های
شما ویران خواهد شد.
23.
و
اگر پس از این (كار)ها در برابر من متنبه نشوید و تنبیه مرا به تصادف نسبت
دهید ...
24.
من هم برای شما تصادف ایجاد می‌كنم
و من هم هفت برابر خطاهایتان به شما ضربت خواهم زد.
25.
و
شمشیر انتقام را بر شما فرود می‌آورم
تا تلافی عهد(شكنی) را بكند و هنگامی كه در شهرهای خود اجتماع نمایید وبا
را به میان شما خواهم فرستاد تا به دست دشمن تسلیم گردید.
26.
پشت‌گرمی شما را از داشتن خواربار از بین می‌برم تا آنجا كه ده خانوار نانشان را در یك تنور
بپزند و نان شما را به صورت جیره برگردانند. می‌خورید
و سیر نمی‌شوید.
27.
و
اگر با وجود این از من اطاعت نكنید و تنبیه را به تصادف نسبت دهید.
28.
به شدت برای شما تصادف ایجاد می‌كنم.
من هم شما را هفت برابر خطاهایتان تنبیه خواهم كرد.
29.
گوشت پسران و دخترانتان را خواهید خورد.
30.
دژهای شما را منهدم خواهم كرد و مظاهر آفتاب‌پرستیتان
را نابود خواهم ساخت و جسدهای شما را روی لاشه‌ی
بت‌هایتان خواهم انداخت و ذات من از شما نفرت خواهد
داشت.
31.
شهرهای شما را به ویرانه مبدل كرده میقداش‌های
(اشاره به معبد اول و دوم) شما را خراب خواهم نمود و بوی خوش (قربانی‌های) شما را نخواهم بویید.
32.
و
من آن سرزمین را ویران خواهم نمود و دشمنان شما هم كه در آن ساكن خواهند شد
روی آسایش نخواهند دید.
33.
و
شما را در بین قوم‌ها
پراكنده ساخته و پشت سر شما شمشیر خواهم كشید. سرزمینتان ویرانه شده
شهرهایتان خراب می‌گردد.
34.
در تمام سال‌هایی
كه شما در سرزمین دشمنان خود هستید آن سرزمینِ ویران، سال‌های
تعطیلات خود را جبران خواهد كرد، یعنی آن وقت آن سرزمین استراحت نموده سال‌های تعطیلات خود را تلافی خواهد نمود.
35.
(آن سرزمین) كه در سال‌های
تعطیلات شما وقتی كه روی آن ساكن بودید استراحت نكرد در تمام سال‌های ویرانی استراحت خواهد كرد.
36.
در دل آنهایی از شما كه در سرزمین‌های
دشمنانشان باقی بمانند حالت ترس پدید می‌آورم
و صدای برگ رهاشده‌ای آنها را تعقیب كند و مثل كسی كه از جنگ بگریزد
گریخته و بدون تعقیب‌كننده
خواهند افتاد.
37.
و
مثل اینكه در جنگ باشند بدون اینكه كسی آنها را تعقیب كند با یكدیگر
تصادم می‌كنند. در برابر دشمنانتان تاب مقاومت نخواهید داشت.
38.
در میان ملت‌ها
آواره خواهید شد و سرزمین دشمنانتان شما را فنا خواهد نمود.
39.
كسانی كه از شما باقی خواهند ماند در سرزمین دشمنانتان به خاطر گناهشان
تحلیل خواهند رفت و همچنین به‌خاطر
اینكه گناهان پدران خود را ادامه می‌دهند
منهدم خواهند شد.
40.
به خاطر خیانتی كه به من كرده‌اند
(یعنی) به‌خاطر اینكه به تنبیه‌های
من نسبت تصادف داده‌اند
(بالاخره) به گناه خود و به گناه پدران خود اعتراف خواهند كرد.
41.
من هم برای آنها تصادف ایجاد می‌كنم
و آنها را به سرزمین دشمنانشان می‌آورم.
پس آن وقت است كه قلب سختشان نرم‌شده
و به مكافات گناهشان خواهند رسید.
42.
پس پیمانم را با یعقُوو (یعقوب) در مدنظر قرار خواهم داد و همچنین عهدم را
با ییصحاق (اسحاق) و اَوراهام (ابراهیم) به خاطر خواهم داشت. پس آن سرزمین
را در مدنظر قرار خواهم داد.
43.
فقط به سبب اینكه از احكام من نفرت داشتند و طرز فكرشان قانون‌های
مرا مردود نمود آن سرزمین به‌خاطر
(گناه) آنها متروك خواهد شد. و چون در تعطیلات (سال‌های
هفتم) خود، روی آسایش ندیده بود حال روی آسایش خواهد دید و آنها به مكافات
گناهان خود خواهند رسید.
44.
با وجود این وقتی هم در سرزمین دشمنانشان باشند چونكه من خداوند خالق شما
هستم آنها را منفور نكرده و مردود نخواهم كرد كه ایشان را تباه كنم و
پیمانم را با آنها باطل نمایم.
45.
پیمان اولیه را (با اَوراهام (ابراهیم) و ییصحاق (اسحاق) و یعقُوو
(یعقوب)) كه (به‌خاطر آن) آنها را از سرزمین مصر جلو چشمان اقوام
بیرون آوردم تا برای آنها داور باشم به‌یاد
خواهم داشت. من خداوند هستم.
46.
اینها قانون‌ها
و احكام و تعلیماتی است كه خداوند بین خود و فرزندان ییسرائل (اسرائیل) به
وسیله‌ی مُشه (موسی) در كوه سینَی (سینا) ابلاغ نمود.
|
