وَييقْرا-فصل سوم

وَییقْرا-فصل سوم

1.      اگر قربانی (كسی) ذبح سلامتی است در صورتی كه از گاوان باشد چه نر و چه ماده، آن را بی‌عیب به حضور خداوند تقدیم بدارد.

2.      دستش را بر سر قربانیش تکیه داده و آن را جلو درگاه چادر محل اجتماع ذبح نماید. پسران اَهَرُون (هارون) كه كُوهِن (کاهن) هستند آن خون را بر اطراف (قسمت بالای) قربانگاه بپاشند.

3.      از ذبح سلامتی پیهی كه احشاء را می‌پوشاند و تمام پیهی را كه روی احشاء است هدیه‌ی طعمه‌ی آتش برای خداوند تقدیم بدارد.

4.      و كلیه‌ها و پیه روی آن‏ها را كه در كنار تهیگاه‌هاست و غشاء روی جگر را در كنار كلیه‌ها جدا سازد.

5.      پسران اَهَرُون (هارون) آن را با قربانی سوختنی كه روی هیزم‌ها بر آتش است بر قربانگاه دود كنند. برای خداوند بوی قربانی طعمه‌ی آتش (قربانگاه) خوش‌آیند می‌باشد.[1]

6.      و اگر قربانی او به خداوند برای ذبح سلامتی از گوسفندان است آن را نر یا ماده بی‌عیب تقدیم كند.

7.      اگر وی قربانی خود را بره تقدیم می‌دارد آن را به حضور خداوند تقدیم بدارد.

8.      دستش را بر سر قربانی خود تكیه داده آن را جلو  چادر محل اجتماع ذبح نماید. پسران اَهَرُون (هارون) خونش را بر اطراف (قسمت بالای) قربانگاه بپاشند.

9.      از ذبح سلامتی، برای خداوند قربانی طعمه‌ی آتش (قربانگاه) بوی خوش‌آیند است. طعمه‌ی آتش تقدیم بدارد. پیه آن و تمامی دنبه‌ی مقابل دنبالچه را جدا نماید و پیهی كه احشاء را می‌پوشاند و تمام پیهی كه روی احشاء است ...

10.  و كلیه‌ها و پیه روی آن‏ها را که در كنار تهیگاه‌هاست و غشاء روی جگر را در كنار كلیه‌ها جدا نماید.

11.  كُوهِن (کاهن) آن را بر قربانگاه دود نماید. (این‏ها) به درگاه خداوند طعمه‌ی آتش (قربانگاه) است.

12.  و اگر قربانیش بز باشد آن را به حضور خداوند تقدیم بدارد.

13.  دست خود را بر سر آن تكیه داده و آن را جلو چادر محل اجتماع ذبح نماید. پسران اَهَرُون (هارون) خونش را بر اطراف (قسمت بالایی) قربانگاه بپاشند.

14.  هدیه‌اش را از آن پیهی كه احشاء را می‌پوشاند و تمامی پیهی كه روی احشاء است تقدیم بدارد. برای خداوند هدیه‌ی طعمه‌ی آتش (قربانگاه) است.

15.  و كلیه‌ها و پیهی كه روی آن‏ها در كنار تهیگاه‌هاست و غشاء روی جگر را در كنار كلیه‌ها جدا سازد.

16.  كُوهِن (کاهن) آن‏ها را بر قربانگاه دود نماید. بوی طعمه‌ی آتش (قربانگاه) خوش‌آیند است. هر پیهی (از آن) به خداوند اختصاص دارد.

17.  برای نسل‌های شما قانون ابدی باشد. در هرجایی باشید هیچ پیهی (از چارپایانی كه از آن‏ها قربانی تقدیم می‌شود) و هیچ خونی نخورید.