|
وَییقْرا-فصل پنجم
1.
و
شخصی كه (به علت ندادن شهادت) خطا كند یعنی صدای نفرین (مظلوم) را بشنود و
در حالی كه او شاهد بوده یا دیده یا دانسته باشد اطلاع ندهد گناه آن
(مظلوم) را به گردن خواهد گرفت ...
2.
یا شخصی كه هر چیز ناپاكی را ؛ خواه لاشه‌ی
حیوان ناپاك و خواه لاشه‌ی چارپای ناپاك و خواه لاشه‌ی خزنده‌ی
ناپاكی را لمس نموده و از خاطرش رفته باشد و در حال ناپاكی باشد، پس (شاهدی
كه اطلاع دارد و وی را مطلع نمی‌كند) مجرم است ...
3.
یا اگر كسی چیز ناپاك آدم، یعنی هرگونه چیز ناپاك وی را كه به وسیله‌ی
آن (انسان) ناپاك می‌شود لمس نموده و از خاطرش رفته باشد، اگر وی (شاهد)
آگاهی یابد (با اطلاع ندادن) مجرم می‌باشد...
4.
یا شخصی كه برای بدی كردن یا خوبی كردن (به خود) منظور خود را با سوگند از
دهان درآورده باشد یا برای اجرای هر نوع عمل دیگری سوگندی بر زبان رانده و
از خاطرش رفته باشد و او (شاهد) آگاهی یافته و به‌خاطر
یكی از این موارد مجرم شود ...
5.
همینكه به‌خاطر یكی از این موارد مجرم گردد (باید) آن خطایی
را كه مرتكب شده‌است
اعتراف نماید.
6.
و
به‌خاطر خطایی كه مرتكب شده است جریمه‌اش را برای خداوند ماده بره‌ای از گوسفندان یا بز جوان ماده‌ای برای قربانی خطا بیاورد و كُوهِن (کاهن) به‌خاطر خطایش برای او طلب عفو كند.
7.
و
اگر به اندازه‌ی تهیه‌ی
بره مقدورش نباشد قربانی تقصیری كه مرتكب شده برای خداوند دو قمری یا دو
بچه كبوتر، یكی برای قربانی خطا و یكی برای قربانی سوختنی بیاورد.
8.
آنها را نزد كُوهِن (کاهن) آورده آن را كه برای خطاست اول قربانی نموده
سرش را پیچانده با ناخن از قفا تا پوست گلو قطع كند، ولی از هم جدا نسازد.
9.
از خون آن قربانی خطا روی دیوار قربانگاه بیفشاند و باقیمانده‌ی
آن خون در كنار پایه‌ی قربانگاه ریخته شود. (این) قربانی خطاست.
10.
و
برای دومی طبق همان قانون قربانی سوختنی عمل كند و كُوهِن (کاهن) به‌خاطر خطایی كه وی مرتكب شده است طلب عفو نماید. او
بخشوده خواهد شد.
11.
و
اگر توانایی او به اندازه‌ی
دو قمری یا دو جوجه كبوتر نباشد برای خطایی كه مرتكب شده تقدیمی خود را یك
دهم ایفا (پیمانه‌ای است) آرد نرم به عنوان قربانی خطا بیاورد.
چونكه قربانی خطاست، روی آن روغن بریزد و بر آن كندر ننهد.
12.
آن را نزد كُوهِن (کاهن) بیاورد و كُوهِن از آن به عنوان یادبود، مشت پری
برداشته روی آتش‌های
(قربانگاه) خداوند بر قربانگاه دود كند. قربانی خطاست.
13.
كُوهِن (کاهن) برای آن شخص به خاطر خطایی كه در موردی از موارد بالا مرتكب
شده است طلب عفو كند او بخشوده می‌شود.
(بقیه‌ی آن) مانند هدیه‌ی
آردی برای كُوهِن بماند.
14.
خداوند به مُشه (موسی) چنین سخن گفت:
15.
شخصی كه اشتباهاً مرتكب خطا شود و به چیزهای مقدس خداوند خیانت كند قوچ بی‌عیبی از گوسفندان به‌عنوان
جریمه طبق برآورد كُوهِن (کاهن) بر مبنای شِقِل‌های نقره یعنی شِقِل مقدس برای خداوند بیاورد.
16.
و
آنچه از مال مقدس خیانت كرده است بپردازد و یك‌پنجم آن را بر آن بیفزاید و آن را به كُوهِن (کاهن)
بدهد و كُوهِن با قوچ قربانی تقصیر برایش طلب عفو كند، بخشوده می‌شود.
17.
اگر شخصی ندانسته خطا كرد و از بین فرامین خداوند یكی از اعمال ناكردنی را
انجام داد و مجرم شد، گناه آن را به گردن خواهد داشت.
18.
از میان گوسفندان قوچ بی‌عیبی
مطابق برآورد برای قربانی تقصیر نزد كُوهِن (کاهن) بیاورد و به‌خاطر خطایی كه ندانسته مرتكب شده است برای او طلب
عفو كند، بخشوده می‌شود.
19.
این قربانی تقصیر است واقعاً در برابر خداوند تقصیر كرده است.
20.
خداوند به مُشه (موسی) چنین سخن گفت:
21.
شخصی كه خطا كرده به خداوند خیانت ورزد یعنی در مورد امانت، یا در مورد مال
شركت، یا در مورد غصب (مالی) انكار كند یا به همنوعش اجحاف نماید.
22.
یا گمشده‌ای
را بیابد و منكر آن گشته به‌دروغ سوگند یاد كند، در هر موردی كه آدمی یكی از
این اعمال را انجام دهد و از این راه‌ها
مرتكب خطا شود...
23.
و
باشد همین كه مرتكب خطا گشته مقصر گردد آن مالی را كه به‌زور گرفته، یا آن حقی را كه پایمال نموده، یا آن
امانتی را كه به وی سپرده شده، یا آن گمشده‌ای
را كه یافته است پس بدهد.
24.
یا در مورد هر چیزی كه برای آن به‌دروغ
سوگند یاد كرده در روز محكومیتش اصل آن را به كسی كه صاحب آن است پرداخته و
یك‌پنجم آن را بر آن بیفزاید.
25.
طبق برآورد، جریمه‌ی
خود را قوچ بی‌عیبی از گوسفندان برای خداوند، به عنوان جریمه نزد
كُوهِن (کاهن) بیاورد.
26.
و
كُوهِن (کاهن) به‌خاطر
هر كدام از اعمالی كه كرده و به واسطه‌ی
آن محكوم شده است به‌حضور خداوند برای او طلب عفو كند، بخشوده خواهد شد.
|
