*** فصل اول :منتخب آیاتی از کتاب مقدس تورات- راجع به خوراک و خوراکی و خوردن و نخوردن آنها*** بخش اول

به نام خد-ا
فصل اول‌
منتخب آیاتی از کتاب مقدس تورات- راجع به خوراک و خوراکی و خوردن و نخوردن آنها:‌

حد-ا گفت: زمین نباتات برویاند علفی که تخم بیاورد و درخت میوه که موافق جنس خود میوه آورد که تخمش در آن باشد بر روی زمین و چنین شد. و زمین نباتات را رویانید علفی که موافق جنس خود تخم آورد و درخت میوه‌داری که تخمش در آن موافق جنس خود باشد و حد-ا دید که نیکوست. سفر پیدایش(XXX کتاب مقدس«تورات» یهود بطور کلی به سه قسمت شامل توراه: نبیئیم (انبیاء) و کتوبیم (کتب مقدسه) تقسیم می‌شود که جمعاً با کتب فرعی شامل 39 مجلد می‌شود. قسمت اول که توراه نامیده می‌شود شامل پنج کتاب (سِفر) معروف تورات می‌باشد که عبارتند از: 1- سفر پیدایش(برشیت) 2- سفر خروج(شموت) 3- سفر لاویان(وییقرا) 4- سفر اعداد(بمیدبار) 5- سفر تثنیه(دواریم). سفر پیدایش(برشیت) که اولین کتاب از پنج کتاب تورات می‌باشد به نام‌های دیگری از قبیل «سفر تکوین» و «المخلوقات» خوانده می‌شود که به پنجاه باب تقسیم شده است در این کتاب مطالبی بسیار جالب و گیرا راجع‌به چگونگی پیدایش جهان و موجودات و آفرینش آدم و حوا و زندگی اجداد اولیه قوم یهود آمده است.YYY)، باب-1-: آیه‌های 12-11 حد-ا گفت: آبها به انبوه جانوران پرشد و پرندگان بالای زمین بر روی فلک آسمان پرواز کنند. سفر پیدایش، باب1: آیه‌ی 21‌

حد-ا گفت: همانا همه‌ی علف‌های تخم داری که بر روی تمام زمین است و همه‌ی درخت‌هایی که در آنها میوه‌ی درخت تخم داراست به شما دادم تا برای شما خوراک باشد سفر پیدایش، باب 1: آیه‌ی29.‌

پس کره و شیر و گوساله‌یی را که ساخته بود گرفته بود پیش روی ایشان گذاشت و خود در مقابل ایشان زیر درخت( حضرت ابراهیم خلیل‌الله بود و از مهمانان که فرشتگان بودند پذیرایی می‌کرد.) ایستاد تا خوردند. سفر پیدایش، باب 18:آیه8.‌

اما گوشت را با جانش که خون او باشد مخورید. سفر پیدایش، باب9: آیه‌ی 4‌

یعقوب نان و آش عدس را به عیسو( عساو برادر حضرت یعقوب بود) که خورد و نوشید و برخاسته برفت پس عیسو نخست‌زادگی خود را خوار کرد. سفر پیدایش(XXX نخست‌زادگی در بین یهودیان مقام و منزلت خاصی داشت به خصوص پس از ضربت دهمین در مصر که منجر به کشته شدن نخست‌زادگان مصری شد. نخست‌زادگان پسر در هر خانواده علاوه از این که دارای مقامی والاتر و مزایای خاصی شدند برای حد-ای نیز تقدیس شدند(سفر خروج، باب 22: آیه 29) و (سفر خروج، باب 13: آیه‌های 2-1)YYY)، باب 25: آیه34‌

خورش برای من چنان که دوست می‌دارم ساخته نزد من حاضر کن تا بخورم و جانم قبل از مردنم تو را برکت دهد.( خواهش حضرت اسحاق از فرزندش عیسو)‌

پس گفت: نزدیک بیاور تا از شکار پسر خود بخوردم و جانم تو را برکت دهد پس نزد وی آورد و بخورد سفر پیدایش، باب27: آیه‌ی 25‌

پس حد-ا تو را از شبنم آسمان و از فربهی زمین و از فراوانی غله و شیره عطا فرماید.( دعای حضرت اسحاق به حضرت یعقوب) سفر پیدایش باب 27: آیه‌ی 25‌

از این سبب بنی‌اسراییل تا امروزه عرق‌النساء را که در کف ران است نمی‌خورند. سفر پیدایش، باب 32: آیه‌ی32.‌

در ماه اول در روز چهاردهم ماه در شام نان فطیر(XXXفطیر نان مخصوصی است که در ایام عید پسح خورده می‌شود و از خمیری که بی‌خمیر مایه و بی‌نمک باشد تهیه می‌شود YYY) بخورید تا شام بیست‌ویکم ماه هفت روز خمیر مایه در خانه‌های شما یافت نشود... سفر خروج(XXX سفر خروج، شموت دومین کتاب از پنج کتاب تورات می‌باشد در این کتاب از چگونگی خروج بنی‌اسراییل از مصر و ده ضربتی که حد-ای به فرعون و مصریان فرود آورد و نیز از زندگی حضرت موسی و برگزاری عید پسح و اعطای ده فرمان به بنی‌اسراییل در صحرای سینا صحبت شده است این کتاب دارای 40 باب می‌باشد که از لحاظ تاریخی و مطالب آمده در آن یکی از مهم‌ترین کتب کتاب مقدس می‌باشد زیرا در این کتاب از تولد پیامبر بزرگ قوم یهود حضرت موسی صحبت می‌کند که چگونه در زمان کودکی در دربار فرعون بزرگ شده و خلاصه بر اثر ظلم فرعون ندای آزادی سر داد، و فرعون مصر را از تاج و تختش فرو کشید و برای اولین مرتبه در تاریخ درس آزادی و مقابله با ظلم و ستم را یاد داد.YYY)،باب 12: آیه‌های 19-18‌

آنگاه حد-ا به موسی گفت: همانا من نان را از آسمان برای شما می‌بارانم و قوم رفته کفایت هر روز را در روزش گیرند. سفر خروج، باب 16: آیه‌ی 4‌

خاندان اسراییل آن را من(XXX من مائده‌ی آسمانی بود که به امر پروردگار به مدت چهل سال یعنی در زمانی که بنی‌اسراییل در صحرای سینا به سر می‌بردند از آسمان نازل می‌شد. لازم به یادآوری است که این مائده‌ی آسمانی بیش از یک روز نمی‌ماند لیک روزهای جمعه که از آسمان می‌آمد تا پایان روز شنبه به علت اینکه شنبه‌ها از آسمان نازل نمی‌شد دوام داشت. در قرآن مجید در چند مورد از نزول من و سلوی برای بنی‌اسراییل سخن به میان آمده است. از آن جمله در سوره‌ی طه آیه‌ی 82، سوره‌ی الاعراف آیه‌ی 160 و سوره‌ی بقره آیه‌ی 54 YYY) نامیدند و آن مثل تخم گشنیز سفید بود و طعمش مثل کلوچه آغشته به عسل.‌ سفر خروج، باب 16: آیه‌ی 31‌

هر گاه گاوی به شاخ خود مردی یا زنی را بزند که او بمیرد... گوشتش را مخورند...‌ سفر خروج، باب 21: آیه‌ی 28‌

برای من مردمی مقدس باشید و گوشتی را که در صحرا دریده شده مخورید آن را نزد سگان بیندازید. سفر خروج باب 22 :آیه 31‌

شش سال مزرعه‌ی خود را به کار و محصولش را جمع کن لیک در هفتمین آن را بگذار و ترک کن تا فقیران (XXXدر کتاب مقدس و فرمان‌های دینی یهود بارها به رعایت حقوق و دستگیری از فقرا تأکید شده است از آن جمله‌ در همین باب آیه‌ی 4 نیز از مراعات کردن حقوق فقرا در دعاوی ملزم می‌دارد و نیز در سفر لاویان آنجایی که صحبت از آوردن قربانی به درگاه حد-ا می‌کند فقرا را به آوردن قربانی و پیش‌کشی‌های ارزان تأیید می‌کند، رجوع شود به سفر لاویان، باب 5 آیه‌ی 11 و 7 و باب 12 آیه‌ی 18. ‌

حضرت داوود هم در کتاب مزامیر بارها به عباراتی بسیار روشن به حمایت کردن از فقرا سخن گفته و مردم را به حمایت از فقرا تشویق کرده، از آن جمله کتاب مزامیر باب 41 آیه‌ی 1: خوشا به حال کسی که برای فقیر فکر کند، حد-ا او را در روز بلا خلاصی خواهد داد. یا در باب 82: آیه‌ی 2 نیز آمده است که: مظلومان و فقیران را برهانید و ایشان را از دست شریران خلاصی دهید.‌

حضرت سلیمان فرزند حضرت داوود هم راجع‌به فقرا سخن‌هایی گفته: هر که بر فقیر ظلم کند آفریننده خود را حقیر می‌شمارد و هر که بر مسکین ترحم کند او را تمجید می‌کند. کتاب امثال سلیمان نبی باب 14: آیه‌ی31YYY) قوم تو از آن بخورند و آنچه از ایشان ماند حیوانات صحرا بخورند. همچنین با تاکستان و درخت‌های زیتون خود عمل کن. سفر خروج، باب 23: آیه‌های 11-10. ایضاً لاویان، باب 25: آیه‌های 7-1 نوبر نخستین محصول زمین خود را به خانه‌ی حد-ای خود بیاور و بزغاله را در شیر مادرش مپز.‌ سفر خروج، باب 33: آیه‌ی 19‌

این قانون ابدی در همه‌ی پشتهای شما در جمیع مسکن‌های شما خواهد بود که هیچ خون (خوردن خون و پیه در آیین یهود حرام است و بارها کتاب مقدس مصرف خون و پیه را منع کرده است.) و پیه را مخورید. سفر لاویان«باب 3: آیه‌ی 17.» (XXX سفر لاویان(وییقرا) که سومین کتاب از پنج کتاب تورات می‌باشد شامل 27 باب می‌باشد که مطالب مندرجه در آن راجع‌به امور و وظایف لاویان و کاهنان در اجتماع و نیز کارهای مربوط به بیت‌همیقداش می‌باشد و نیز در این کتاب جریان سوخته شدن ناداب و ابیهو پسران حضرت هارون به علت مراعات نکردن قوانین مربوط به ورود به بیت‌المقدس(خیمه‌ی اجتماع) و گذرانیدن قربانی غیر مربوط آمده است.YYY)‌

گوشتی که به هر چیز نجس برخورد خورده مشود به آتش سوخته شود... سفر لاویان، باب 7، آیه‌ی 19.‌

حد-ا موسی را خطاب کرده گفت: بنی‌اسراییل را خطاب کرده بگو هیچ پیه گاو و گوسفند و بز را مخورید. سفر لاویان، باب 7: آیه‌ی 23-22.‌

هیچ خون را خواه از مرغ خواه از بهایم در همه مسکن‌های خود مخورید. هر کسی که از هر قسم خون بخورد آن کس از قوم خود منقطع خواهد شد. سفر لاویان، باب 7: آیه‌های 27-26‌

حد-ا هارون را خطاب کرده گفت: تو و پسرانت با تو چون به خیمه اجتماع داخل شوید شراب و مسکری منوشید مبادا بمیرید. این است فرضیه‌ی ابدی در نسل‌های شما، سفر لاویان، باب10: آیه‌های 9-8 .‌

حد-ا به موسی و هارون گفت: بنی‌اسراییل را بگویید: این‌ها حیواناتی هستند که می‌باید بخورید از همه بهایمی که بر روی زمین‌اند. هر شکافته سم که شکاف تمام دارد و نشخوار کننده از بهایم آن را بخورید. اما از نشخوارکنندگان و شکافتگان سم اینها را مخورید یعنی اشتر، زیرا نشخوار‌ می‌کند لیک شکافته سم نیست آن برای شما نجس است.‌

و خرگوش زیرا نشخوار می‌کند لیک شکافته سم نیست این برای شما نجس است. و خوک زیرا شکافته سم است و شکاف تمام دارد لیک نشخوار نمی‌کند این برای شما نجس است. از گوشت آنها مخورید و لاشه‌ی آنها را لمس نکنید اینها برای شما نجس‌اند. از همه‌ی آن چه در آب است اینها را بخورید هر چه پرک و فلس دارد در آب خواه در دریا خواه در نهرها آنها را بخورید. ‌

و هر چه پرک وفلس ندارد در دریا یا در نهرها از همه‌ی حشرات آب و همه جانورانی که در آب می‌باشند اینها نزد شما مکروه باشند. البته نزد شما مکروه‌اند از گوشت آنها مخورید و لاشها‌ی آنها را مکروه دارید و از مرغان اینها را مکروه دارید خورده نشوند زیرا مکروه‌اند: عقاب و استخوان‌خوار ... و کرکس و لاشخور به اجناس آن. و غراب به اجناس آن و شترمرغ و جغد و مرغ دریایی و باز به اجناس آن و بوم و غواص و بوتیمار و قاز و مرغ سقا... و لقلق و کلنگ به اجناس آن و هدهد و شبپره و همه‌ی حشرات بالداری که بر چهارپا می‌روند برای شما مکروه‌اند...‌

و سایر حشرات بالدار که چهارپا دارند برای شما مکروه‌اند و از آنها نجنس می‌شوید و هر که لاشه‌ی آنها را لمس کند تا شام نجس باشد... و هر حشراتی که بر زمین می‌خزد مکروه است خورده مشود و هر چه بر شکم راه رود و هر چه بر چهارپا راه رود و هر چه پایهای زیاده دارد یعنی همه‌ی حشراتی که بر زمین می‌خزند آنها را مخورید زیرا مکروه‌اند. سفر لاویان، باب 11: آیه‌های 44-41 و24-23 و20-13 و11-6 و4-1.‌

هر کس از خاندان اسراییل یا از غریبانی که(XXX برای کلمه‌ی غریب «گر» در عبری معانی زیادی گفته‌اند. از آن جمله این کلمه در فرهنگ عبری به فارسی حییم چنین ترجمه شده است: بیگانه- اجنبی – مهمان- مقیم موقتی و غریب YYY) در میان شما مأوا گزینند که هر قسم خون را بخورد من روی خود را بر آن شخصی که خون خورده باشد برمی‌گردانم و او را از میان قومش منقطع خواهم ساخت زیرا جان جسد در خون است... سفر لاویان، باب 17: آیه‌های 11-10‌

چون حاصل زمین خود را درو کنید گوشه‌های مزرعه‌ی خود را تمام مکنید و محصول خود را خوشه‌چینی مکنید و تاکستان خود را دانه‌چینی منما و خوشه‌های ریخته شده تاکستان خود را برمچین آنها را برای فقیر و غریب بگذار من خد-ای شما هستم. سفر لاویان، باب 19: آیه‌های 10-9.‌

حد-ا موسی را گفت: چون گاو یا گوسفندی یا بز زاییده شود هفت روز نزد مادر خود بماند...‌

اما گاو یا گوسفند آن را با بچه‌اش در یک روز ذبح مکنید. سفر لاویان باب 22: آیه‌های 28-26.‌

شش سال مزرعه‌ی خود را بکار و شش سال تاکستان خود را پازش بکن(XXX پازش به معنی هرس کردن می‌باشد YYY) و محصولش را جمع کن و در سال هفتم سبت آرامی برای زمین باشد یعنی سبت برای حد-ا مزرعه‌ی خود را مکار و تاکستان خود را پازش مکن. آنچه از مزرعه‌ی تو خودرو باشد درو مکن و انگورهای مو پازش ناکرده‌ی خود را مچین سال آرامی برای زمین باشد. سفر لاویان، باب 25: آیه‌های 5-4-3 ‌

اگر در فرایض من سلوک کنید و اوامر مرا نگاه داشته آنها را به جای آورید. آنگاه باران‌های شما را در موسم آنها خواهم داد و زمین محصول خود را خواهد آورد و درخت‌های صحرا میوه‌ی خود را خواهند داد. و کوفتن خرمن شما تا چیدن انگور خواهد رسید و چیدن انگور تا کاشتن تخم خواهد رسید و نان خود را به سیری خورده در زمین خود به امنیت سکونت خواهید کرد. سفر لاویان، باب 26: آیه‌های 5-3.‌

حد-ا به موسی گفت: بنی‌اسراییل را بگو چون مرد یا زن نذر خاص یعنی نذیره(XXXنذیره ها کسانی بودند که والدین آنان قبل از تولد طفل که معمولاً نازا بودند با حد-ا عهد و پیمان می‌بستند که فرزند خود را با قبول کردن شرایطی که در آیات فوق آمده است (و حتماً اجرا می‌شد) مادام‌العمر وقف حد-ا کنند. برای نمونه می‌توان شمشون را نام برد که شخصی بود، فوق‌العاده قوی و شجاع که سرگذشت جالب و ماجراهای هیجان‌انگیز او به تفصیل در سفر داوران باب 13 آمده است. به غیر از شمشون می‌توان از حضرت شموئیل نام بود که والدینش قبل از تولد وی او را وقف حد-ا کردند. کتاب شموئیل اول باب 1: آیه‌های 11-1 معمولاً رسم بر این بود که نذیرگان موی سر خویش را نمی‌تراشیدند. هر چند در ظاهر بیش از این دو مورد کتاب مقدس به وجود نذیرگان اشاره‌یی نشده است لیک بدون شک نذیرگان در بنی‌اسراییل کم و بیش وجود داشته‌اند. آیات 11 و 12 باب دوم کتاب عاموس نبی دال بر این است که عده ی نذیره ها در بین اجتماع نعمت بخصوصی محسوب می شدند و دل گرمی خاصی بین مردم ایجاد می کردند و آنان را نشانه یی از لطف خد-ا نسبت به خود می دانستند YYY) بکند و خود را برای حد-ا تخصیص دهد آنگاه از شراب و مسکرات بپرهیزد و سرکه‌ی شراب و سرکه‌ی مسکرات را منوشد و هیچ عصیر انگور منوشد و انگور تازه یا خشک مخورد. و تمام ایام تخصیصش از هر چیزی که از تاک انگور ساخته شود از هسته تا پوست مخورد. سفر اعداد(XXX سفر اعداد بمیدبارچهارمین کتاب از پنج کتاب تورات می‌باشد که مشتمل بر 36 باب می‌باشد نظر به این کتاب به عده‌ی نفوس و سرشماری بنی‌اسراییل در بیابان سینا مطالبی آمده است از این جهت نام این کتاب به فارسی «اعداد» نام نهاده‌اند، البته معنی کلمه‌ی عبری که بمیدبار است، در بیابان می‌باشد. در این کتاب چگونگی زندگی و کوچ کردن بنی‌اسراییل طی چهل سال در بیابان سینا و فرستادن دوازده نفر برای اطلاع از اوضاع و احوال سرزمین کنعان و برگشتن آنان و وقایعی که بعد از برگشتن این فرستادگان رخ داد، سپس مخالفت قورح(قارون) و همدستانش به حضرت موسی و از بین رفتن آنان و برکت کردن بلعام بنی‌اسراییل را و سرانجام جنگ‌های بنی‌اسراییل و رسیدن ایشان به سر حدات موآب آمده است.YYY) باب6: آیه‌های 4-1.‌

گروهی مختلف که(XXXطبق تفسیری که رِشی(راب شلمو اسحاقی، معروف به رشی یکی از مفسرین معروف تورات وتلمود است که در خانواده‌یی دانشمند در سال 1040 میلادی در شامپانی فرانسه پای به عرصه وجود گذاشت) برای گروه مختلف کرده است و سایرین مفسرین هم همین عقیده را دارند این است که این افراد اصلاً از قوم یهود نبودند و به قطبیان معروف بودند و هنگامی که بنی‌اسراییل از سرزمین مصر بیرون آمدند آنان هم بنا به عللی همراه با بنی‌اسراییل از مصر کوچ کردند و همین افراد یا گروه مختلف بودند که بارها مزاحمت‌هایی برای بنی‌اسراییل ایجاد می‌کردند و پیوسته مردم را به شورش تشویق می‌کردند و افکار آنان را مسموم می‌کردند بطوری که که در جریان گوساله‌پرستی بنی‌اسراییل این گروه مشوق آنان بودند و به بنی‌اسراییل گفتند: ای اسراییل این حد-ایان تو می‌باشند که تو را از مصر بیرون آوردند. سفر خروج باب 32: آیه‌ی 5 علاوه بر مورد ذکر شده در سفر خروج باب 12: آیه‌ی 38 از این گروه مختلفه که «عِرِوراو» خوانده شده ذکری به میان آمده که چگونه اینان با بنی‌اسراییل از مصر خارج شدند. YYY) در میان ایشان بودند به هوس افتادند.‌

بنی‌اسراییل باز گریان شده گفتند: کیست که ما را گوشت بخوراند. ماهی را که در مصر مفت می‌خوردیم و خیار و خربزه و تره و پیاز وسیر را به یاد می‌آوریم. سفر اعداد باب 11: آیه‌های 5-4 ‌

گوشت هنوز در میان دندان ایشان می‌بود پیش از آن که جویده شود که غضب حد-ا بر ایشان افروخته شده حد-ا قوم را به بلای بسیار سخت مبتلا ساخت. سفر اعداد، باب 11: آیه‌ی 33.‌

چون حد-ایت تو را به زمینی که برای پدرانت ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خورد که به تو بدهد درآورد به شهرهای بزرگ و خوش‌نمایی که تو بنا نکرده‌یی و به خانه‌های پر از هر چیز نیکو که پر نکرده و حوض‌های کنده شده‌یی که نکنده‌‌یی و تاکستان‌ها و باغ‌های زیتونی که غرس نکرده‌یی و از آنها خورده سیر شدی. آنگاه با حذر باش مبادا حد-ا راکه تو را از زمین مصر از خانه بندگی بیرون آورد فراموش کنی. سفر تثنیه(XXX «دواریم» کتاب پنجم تورات می‌باشد که مجموعه‌ایست از خلاصه‌یی از فرامین یهود و سرگذشت بنی‌اسراییل در بیابان سینا که حضرت موسی همراه با پند و اندرز برای قوم خود آورد. شامل 34 باب است YYY) باب6: آیه‌های 12-10‌

... و من را به تو خورانید که نه تو آن را می‌شناختی و نه پدرانت می‌شناختند تا تو را بفهماند که انسان نه به نان تنها زیست می‌کند بلکه به هر امری که از سوی حد-ا صادر می‌شود انسان زنده ماند. سفر تثنیه، باب 8: آیه‌ی 3.‌

زمینی که پرُ از گندم و جو و مو و انجیر و انار باشد، زمینی که پر از زیتون زیت و عسل است. سفر تثنیه، باب 8 آیه‌ی 8.‌

... و خورده سیر خواهی شد و حد-ای خود را به جهت زمین نیکو که به تو داده است متبارک خواهی خواند. پس با حذر باش مبادا حد-ای خود را فراموش کنی و اوامر و احکام و فرایض او را که من امروز به تو امر می‌فرمایم نگاه نداری. مبادا خورده سیر شوی و خانه‌های نیکو بنا کرده در آن ساکن شوی. و رمه و گله‌ی تو زیاد شود و نقره و طلا برای تو افزون شود و مایملک تو افزوده شود. و دل تو مغرور شده حد-ای خود را که تو را از زمین مصر از خانه بندگی بیرون آورد فراموش کنی. سفر تثنیه باب 8، آیه‌ی 14-10.‌

هنگامی که من به کوه بر آمدم تا لوح‌های سنگ یعنی لوح‌های عهدی را که حد-ا با شما بست بگیرم آنگاه چهل روز و چهل شب در کوه ماندم نه نان خوردم و نه آب نوشیدم.‌پس برگشته از کوه فرود آمدم(XXX اشاره‌ایست به حضرت موسی رهبر و پیامبر دین یهود، هر چند همه‌ی خوانندگان عزیز از شخصیت و نبوغ و صفات و فضائل عالیه آن بزرگوار اطلاع دارند بنابراین لزومی نمی‌بینم که راجع به آن حضرت مطالبی بنویسم لیک چه خوب است آیاتی که در کتاب مقدس راجع به صفات حمیده‌ی آن حضرت آمده است عیناً به نظر خوانندگان محترم برسانم: موسی به حد-ا گفت: من کیستم که نزد فرعون بروم و بنی‌اسراییل را از مصر بیرون آورم گفت: البته با تو خواهم بود. سفر خروج، باب 3: آیه‌ی 11. و موسی مرد حلیم بود بیش‌تر از جمیع مردمانی که بر روی زمین‌اند. سفر اعداد، باب 12: آیه‌ی 3. و نبی مثل موسی تا به حال در اسراییل ظهور نکرده است که حد-ا رو برو به وی ظاهر شده باشد. سفر نثنیه، باب 34: آیه‌ی 10 یکی از مهم‌ترین صفات حمیده‌ی آن حضرت این بود که محبت خاصی نسبت به قوم یهود است. هر چند که گاهی اوقات علائم بهانه گیری در این قوم مشاهده می شد و آن حضرت را رنج می‌داد بطوری که در یک مورد خشمگین شده الواحی را که ده فرمان بر روی آنها نوشته شده بود شکست لیک محبت بی‌اندازه اش نسبت به قوم خود بی‌اندازه بود بطوری که از حد-ا درخواست کرد در صورتی که گناه‌های قوم را نبخشد اسم وی را از کتاب مقدس محو سازد اصول و دستورهای دینی آن حضرت بسیار محکم و جامع می‌باشد به گونه‌ای که بهترین نمونه‌ی طرز تفکر و روش اوست و نیکوترین احکامی است که از زمان‌های قدیم مانده زیرا این احکام اساس و قوانین اخلاقیات جهان را تشکیل داده و دین توحیدی یهود اصول و پایه‌ی اغلب ادیان اهل کتاب بخصوص مسیحیت می‌باشد. در قرآن کریم به حضرت موسی لقب کلیم‌الله داده شده است. او یگانه پیامبریست که موفق به دیدار تجلی ذات اقدس الاهی گردیده. سفر اعداد، باب 12 آیه‌های 8-7.‌

اما بنده‌ی من موسی چنین نیست: او در تمام خانه‌ی من امین است. با وی روبرو و آشکارا و نه در رمز سخن می‌گویم... مدت عمر مبارکش صدو بیست سال بود. سفر تثنیه، باب 34 آیه‌ی 7‌

موسی چون درگذشت صدوبیست سال داشت نه چشمش تار و نه قوتش کم شده بود،(لطفاً تمام باب 34 سفر تثنیه که راجع‌به رحلت اوست مراجعه فرمایید.) در قرآن کریم راجع‌به مبارزات حضرت موسی با فرعون جبار مصر و چگونگی نجات دادن قوم بنی‌اسراییل از ظلم فرعون و پیروزی حق بر باطل بار‌ها به نحو شایسته و گاهی مفصل و کامل سخن به میان آمده است. به قسمی که این مبارزات جز، جالب‌ترین وهیجان‌انگیزترین قصص قرآن کریم در آمده است به خصوص در سوره‌ی اعراف مشاهده می‌شود که چگونه حضرت موسی بر ضد دربار و حکومت فرعون قیام کرده و آنان را از انتقام الاهی باخبر ساخته. اما چون فرعون مغرور بود ندای حق را نادیده و ناشنیده گرفته تا این که ده ضربت الهی بر سرش فرود آمده، سپس قوم یهود را آزاد کرد، سوره‌ی اعراف آیه‌های 131- 129 ‌

و نیز در همین سوره مشاهده شده که چگونه حضرت موسی نسبت به دیدار تجلی ذات‌اقدس الاهی میل و رغبت نشان داده. آیه‌ی 139 از قرآن کریم. و نیز در سوره‌ی یونس گوشه‌هایی از زندگی او و عبور بنی‌اسراییل از دریا را بازگوی کرده است. علاوه بر سوره‌های فوق در سوره‌های: طه، الاحزاب، الاعلی. آیاتی بدین موضوع اختصاص داده شده است. YYY) و کوه در آتش می‌سوخت و دو لوح عهد در دو دست من بود. و نگاه کرده دیدم که به حد-ای خود گناه ورزیده گوساله‌ی ریخته شده برای خود ساخته و از طریقی که حد-ا به شما امر فرموده بود به زودی برگشته بودید. پس دو لوح را گرفتم و آنها را از دو دست خود انداخته در نظر شما شکستم، و مثل دفعه اول چهل روز و چهل شب به حضور حد-ا به روی در افتادم نه نان خوردم و نه آب نوشیدم به سبب همه‌ی گناه‌های شما که کرده و کار ناشایسته که در نظر حد-ا عمل کرده وخشم او را به هیجان آوردید. سفر تثنیه باب 9 آیه‌های 18-15و 9.‌

چنین خواهد شد که اگر اوامر مرا که من امروز برای شما امر می‌فرمایم بشنوید و حد-ای خود را دوست بدارید و او را به تمامی دل و به تمامی جان خود عبادت کنید. آنگاه باران زمین شما یعنی باران اولین و آخرین را در موسمش خواهم بخشید تا غله و شیره و روغن خود را جمع کنی. و در صحرای تو برای بهایمت علف خواهم داد تا بخوری و سیر شوی. باحذر باشید مبادا دل شما فریفته شود و برگشته حد-ایان دیگر را عبادت و سجده کنید. سفر تثنیه، باب 11: آیه‌های 16-13.‌

لیک هوشیار باش که خون را مخوری زیرا خون جان است و جان را با گوشت مخوری. آن را مخور بلکه مثل آب بر زمینش بریز. آن را مخور تا برای تو و بعد از تو برای پسرانت نیکو باشد هنگامی که آنچه در نظر حد-ا راست است به جای آوری. سفر تثنیه، باب 12: آیه‌های 25-23.‌

هیچ چیز مکروه مخور. سفر تثنیه، باب 14، آیه‌ی 3.‌