2-کشاورزی
امر کشاورزی و درختکاری هم به جای خود کمتر از شبانی و گلهداری نبوده است و افراد
این قوم به جهت دلبستگی و علاقهای که به کشاورزی داشتند و در سطور زیر نمونههایی
از این علاقه خواهد آمد نسبت به پرورش انواع درخت و زراعت کوشا بودند. خوب است
اولین آیهای که راجعبه درخت و گیاه و کشاورزی درکتاب مقدس آمده است و همانا فرمان
آفرینش آنها در روز سوم خلقت از جانب خد-امیباشد آورده شود:
خد-ا گفت که زمین سبزهها را(سفر پیداش باب اول: آیههای13-10.YYY) برویاند علف تخم
آورنده و درخت میوهداری که موافق جنس خود میوه میدهد که تخمش در خود بر زمین باشد
پس چنین شده و زمین سبزه را رویانید علف تخم آورنده موافق جنس خود و درخت میوهی
دهنده ای که تخمش موافق نوع خود در آن است و خد-ا دید که نیکوست.
و باز در همین باب چنین آمده است: خد-ا گفت: که اینک تمامی علفهای تخمداری که بر
روی تمامی زمین است و تمامی درختهایی که در آنها میوهی درخت تخمدار است به شما
دادم تا آن که برای شما خوردنی باشد و به تمامی حیوانات زمین و تمامی مرغان هوا و
تمامی جنبدگان روی زمین که آنها راجان زنده میباشند هر علف سبزه را به جهت خوردن
دادم پس چنین شد(سفر پیدایش آیههای30-29 از باب اول.) حضرت ابراهیم نظر به اینکه
دارای گلههای فراوانی بود(سفر پیدایش باب13: آیهی2.) در هر مکانی که مقیم میشد
نسبت به حفر چاه آب و زراعت(ایضاً باب31: آیههای31-30.) و درختکاری(ایضاً باب21:
آیهی33.) اقدام میکرد. طبق مطالب سفر پیدایش خد-ا باغ بسیار زیبایی در عدن ایجاد
کرد و در آن انواع درختهای میوه و خوش نما و خوشمنظر و خوشخوراک همراه با درخت
حیات و درخت معرفت نیک و بد را در آن باغ(سفر پیدایش، باب2 آیههای9-8.) رویانید و
حضرت آدم را پس از خلقت در آن باغ پر از درخت قرار داد و آن را آزاد گذاشت که از
تمام میوههای باغ به غیر از میوهی درخت معرفت نیک و بد را بخورد.(سفر پیدایش،
باب2 آیههای18-16. ایضاً قرآن کریم، سورهی بقره آیه:33. و سورهی اَعراف
آیهی18.). بعد از آفرینش حوا(زن حضرت آدم) که از یکی از دندههای(سفر پیدایش باب2:
آیه:21.) حضرت آدم توسط خد-ا خلق شده بود بر اثر مکر و حیلهی مار(XXXسفر پیدایش،
باب3 آیههای5-1. ایضاً قرآن کریم، سورهی اعراف آیهی19. سورهی بقره
آیهی:34.YYY) زن حضرت آدم فریفته شده و میوهی درخت معرفت نیک و بد را خورد و به
همسرش هم از آن میوه داد که خورد. پس از خوردن میوهی درخت معرفت نیک و بد چشمان هر
دوی ایشان باز شده و متوجه شدند که عریان میباشند(سفر پیدایش، باب3: آیهی 7. قرآن
کریم، سورهی طه آیهی 19.) و سرانجام بر اثر گوش ندادن و سرپیچی کردن نسبت به امر
خدا هردوی ایشان از باغ به بیرون رانده شدند(سفر پیدایش، باب3: آیه33 )
موضوعی که بسیار جالب است، آن که فرشته خدا در میان بوته ی آتش(سفر خروج، باب3:
آیهی2. ) برای اولین مرتبه به حضرت موسی ظاهر شد و از میان این بوتهی آتش بود که
به او فرمان داده شد تا کاخ ستم فرعون مصر را در هم ریزد.
طبق فرمان خد-ا قطع هرگونه درخت به خصوص درخت میوهدار منع گردیده است حتی قطع
درختهای میوهی دشمن که در حال جنگ میباشد جایز نیست.( XXX سفر تثنیه، باب 20:
آیهی19: چون برای گرفتن شهری با آن جنگ کنی و آن را روزهای بسیار محاصره کنی تبر
بر درختهایش مزن و آنها را تلف مساز چون که از آن ها میخوری پس آن ها را قطع
مساز زیرا آیا درخت صحرا انسان است تا آن را محاصره کنی. YYY) از درختهایی چون
بادام(سفر پیدایش، باب30: آیهی37. ایضاً ارمیای نبی، باب1:آیهی 11. و جامعه،
باب12:آیهی5.)، مو(مزامیر، باب80:آیهی8. ایضاً سفر پیدایش باب49:آیهی11.)،
انجیر( اشعیاء نبی،باب36:آیهی16. ایضاً ذکریای نبی باب3 آیهی 10.)، خرما( سفر
لاویان، باب23: آیهی40. ایضاً سفر تثنیه باب34 آیهی3.)، سرو(اشعیاء نبی،
باب14:آیهی8. و پادشاهان دوم، باب19:آیهی23.)، بلوط(سر تثنیه، باب11:آیهی30. و
اشعیاء نبی، باب6:آیهی13.) بارها در کتاب مقدس نام برده شده است و برای هر یک از
آنها بعنوان سنبل و نمونهای از تقدس (مو) باروری و شکوفایی (بادام) اقتدار و
استحکام (بلوط) و نیرومندی و عظمت (سرو) و شادی و فتح (خرما) و سرانجام آرامش و صلح
(انجیر) استفاده شده است.
و از چوب برخی از آنها برای ایجاد بناهای مقدس ( کتاب اول تواریخالایام،
باب22:آیهی29.) و کاخها( کتاب اول پادشاهان، باب5:آیهی8. ایضاً
...باب6:آیهی15.) و ساختمانهای دولتی و عمومی کم و بیش مصرف میکردند. ریشهی
ایجاد اغلب اعیاد هم به درختکاری وامور کشاورزی مربوط می گردد به طوری که یکی از
اعیاد مهم به نام عید نوروز درختها یا ایلانوت نامگذاری شده است.در این عید نوروز
درختان به غرس انواع درخت میپردازند و در خانوادهها در حالی که انواع و اقسام
میوههای درختی را که بدین منظور جمعآوری کردهاند طی مراسم باشکوهی به شکرگزاری
از خد-ا پرداخته و از نعمتهایی که خد-ا به آنان ارزانی داشته سپاسگزاری میکنند.
عید دیگری هم به نام شاووعوت( سفر لاویان، باب۳۳: آیههای ۱۵-22. ایضاً سفرتثنیه
باب۱۶: آیههای ۹-۱۲. ) یا هفتهها میباشد. علاوه از این که این عید، عید اعطای
تورات میباشد قسمتی از مراسم و علل بهوجود آمدن این عید مربوط به کشاورزی و
برداشت محصول میباشد، این عید علاوه بر نام شاووعوت نامهای دیگری هم دارد. مانند
عید( سفر لاویان، باب۲۳: آیهی ۱۰. ) درو چون مصادف است با فصل درو و دیگر نام عید
اهداء نوبر میوهها( سفر خروج، باب۲۳: آیهی ۱۶. ) است که اولین نوبر میوه درختها
را به حضور خد-ا در خانه خد-ا تقدیم (XXX سفر تثنیه، باب۲۶: آیههای ۳-۱۰. آنگاه
نوبر تمامی حاصل زمین را که از زمینی که خد-ایت به تو میدهد جمع کرده باشی بگیر و
آنرا در سبد گذاشته به مکانی که خد-ایت برگزیند تا نام خود را در آن ساکن گرداند
برو. YYY.) میکردند.
عید سوکوت(XXXسفر لاویان، باب23: آیهی34. ایضاً سفر تثنیه، باب16:آیههای15-13.
عید خیمهها را بعد از جمع کردن حاصل از خرمن... نگاهدار. و در عید خود شادی کن تو
و پسرت و دخترت و غلامت و کنیزت و لاوی و غریب و یتیم و بیوهزنی که درون
دروازههایت باشد... زیرا که خد-ایت تو را در همهی محصولت و در تمامی اعمال دستت
برکت خواهد داد و بسیار شادمان خواهی بود.YYY) یا سایبانها یا نام فارسی آن عید
بیدبندان یکی دیگر از اعیاد بزرگ است که به کشاورزی مربوط میشود. در مدت هشت روز
ایام این عید از برگ و شاخهی درختها برای برگزاری مراسم این عید استفاده زیادی
میشود. برای ایجاد سایبان یا سوکا که شبیه اطاق میباشد از برگ بید برای پوشش سقف
آن استفاده میشود، ضمناً در داخل آن با انواع میوهها و سردرختیها تزئین میکنند
و از شاخههای درخت خرما، بید و مورد و میوهی بالنگ در مراسم عبادت در کنیساها و
سوکاها استفاده می کنند.(XXXسفر لاویان، باب23: آیههای43-39: در روز پانزدهم ماه
هفتم چون شما محصول زمین را جمع کرده باشید عید خد-ا را هفت روز نگاه دارید در روز
اول آرامی سبت خواهد بود و در روز هشتم آرامی سبت. در روز اول میوههای درخت نیکو
برای خود بگیرید و شاخههای خرما و شاخههای درختهای پربرگ و بیدهای نهر و به حضور
خد-ای خود هفت روز شادی کنید و آن را هر سال هفت روز برای خد-ا عید نگاه دارید...
تا طبقات شما بدانند که من بنیاسراییل را وقتی که ایشان را از زمین مصر بیرون
آوردم در خیمهها ساکن گردانیدم من خد-ای شما هستم. توضیح این که بعد از خرابی
بیتالمقدس و به اسارت رفتن یهودیان مدت هفت روز این عید به هشت روز در خارج از
سرزمین مقدس تبدیل گردیده است.YYY)