|
شُوفْطیم-فصل بیست و یكم
1.
هرگاه در زمینی كه خداوند خالقت به تو می‌دهد تا تصرفش كنی، كشته‌ای پیدا
شود كه در صحرا افتاده و معلوم نباشد چه كسی او را كشته است ...
2.
محترمین و داوران تو بیرون بیایند و فاصله‌ی شهرهایی را كه در اطراف آن
مقتول است (تا آن كشته) اندازه بگیرند.
3.
چنین مقرر است كه شهری كه به آن مقتول نزدیكتر باشد، محترمین همان شهر ماده
گوساله‌ی جوانی را كه با آن شخم زده نشده و یوغ نكشیده باشد، بگیرند.
4.
محترمین همان شهر آن ماده گوساله را كنار رودی كه همیشه در آن آب جاری است،
و در آن شخم و كشت نشود بیاورند و آن ماده گوساله را آن‌جا
در آن رود گردن بزنند.
5.
و
كُوهِن (کاهن)ها-فرزندان لِوی كه خداوند خالقت آن‌ها
را انتخاب كرده است كه برای او خدمت كنند نزدیک شوند و به نام خداوند دعا
نمایند و فتوای هر نزاعی و هر آسیبی به عهده‌ی آن‌ها،
باشد ...
6.
و
تمام محترمین همان شهری كه به آن كشته نزدیك است دستان خود را كنار آن
ماده‌گوساله گردن‌زده شده در آن رود بشویند.
7.
(سپس) سر فرود آورده اعلام دارند: «دستان ما، این خون را نریخته و چشمان ما
(ریخته‌شدن آن‌را)
ندیده است».
8.
ای خداوند، قومت ییسرائل (اسرائیل) را كه بازخریدی ببخش و خون ناحق را به
ییسرائل قومت نسبت نده. پس گناه آن قتل به آن‌ها
بخشوده می‌شود.
9.
و
تو خون ناحق را از میان خود نابود كن تا در نظر خداوند عمل شایسته انجام
داده باشی.
پاراشای كی‌تِصِه
10.
هرگاه علیه دشمنانت به جنگ بروی و خداوند خالقت آن (دشمنان) را به دست تو
تسلیم نماید و اسیرش را به اسارت درآوری؛
11.
و
در بین اسیران زنی خوش‌قیافه ببینی و عاشق او شوی و (بخواهی) او را به
همسری انتخاب كنی؛
12.
او را به داخل خانه‌ات بیاور، سرش را بتراشد و ناخن‌هایش را از مُد خارج
كند.
13.
لباس اسارتش را از تنش دور نماید و در خانه‌ی تو بماند و مدت یك‌ماه برای پدر و مادرش گریه كند و بعد از این با او
همخوابی كرده شوهرش بشو و او همسر تو باشد.
14.
چنین مقرر است كه اگر به او راغب نباشی، آزادش كنی. هر جا می‌خواهد برود
مبادا او را در برابر پول (یا در برابر چیز دیگری) بفروشی. به‌خاطر این‌كه به او تجاوز كردی با او بدرفتاری نكن.
15.
هرگاه مردی دو زن داشته باشد یكی محبوب و یكی مورد نفرت و آن (دو زن) محبوب
و مورد نفرت برایش پسرانی بزایند و پسر نخست‌زاد از آن زن مورد نفرت باشد.
16.
چنین مقرر است، روزی كه آن‌چه
را كه دارد بین پسرانش تقسیم می‌كند نمی‌تواند به پسر زن محبوب به جای زن
مورد نفرت كه نخست‌زاد است، حق نخست‌زادی بدهد.
17.
بلكه باید پسر زن مورد نفرت را نخست‌زاد بشناسد و از هرچه دارد به او دو
برابر (سهم) بدهد زیرا آن پسر اولین نسل اوست، حق نخست‌زادی از آن او
می‌باشد.
18.
هرگاه شخصی پسری منحرف و نافرمان داشته باشد كه از فرمان پدر و مادرش اطاعت
نكند و او را تنبیه كنند و (باز هم) از آن‌ها
اطاعت نكند.
19.
پدر و مادرش او را گرفته پیش محترمین شهر و دادگاه محلی خود ببرند.
20.
به محترمین شهر وی بگویند: «این پسر ما منحرف و نافرمان است، از فرمان ما
اطاعت نمی‌كند، هرزه و می‌گسار است.»
21.
تمام مردم شهرش (به دستور دادگاه) او را با سنگ سنگ‌باران نمایند تا بمیرد و آن فساد را از میان خود
نابود كن تا تمام ییسرائل (اسرائیل) بشنوند و ترس داشته باشند.
22.
و
هرگاه مردی خطایی بكند كه مستوجب اعدام باشد و كشته شود و (جسد) او را
به‌دار بیاویزی ...
23.
جسدش تا شب روی دار نماند، بلكه البته در همان روز او را به‌خاك بسپار زیرا
بالای دار ماندن (او) اهانت به خداوند است. پس زمینت را كه خداوند خالقت به
تو ارث می‌دهد ناپاك نساز.
|
