دواریم، پاراشاي وِزُوت هَبِراخا-فصل سي و سوم

پاراشای وِزُوت هَبِراخا-فصل سی و سوم

1.      و دعایی كه مُشه (موسی) مرد خدا قبل از درگذشتش به فرزندان ییسرائل (اسرائیل) نمود این است:

2.      گفت: خداوند از سینَی (سینا) آمد و از سِعیر بر آن‌ها تابان شد. از كوه پاران بر آن‌ها تجلی كرد و از میان ده‌ها هزار (فرشته) مقدس نزول اجلال فرمود و شعله‌ی فروزان (توراه) برای آن‌ها در یمینش بود.

3.      (ای خداوند) با این‌كه دوستدار ملت‌ها هستی همه‌ی افراد مقدست (ییسرائل (اسرائیل)) تحت نظر مستقیم تو می‌باشند (آن‌ها) چون حامل اوامر تو هستند در راه تو شهید هم خواهند شد.

4.      مُشه (موسی) توراه را كه میراث جماعت یعقُوو (یعقوب) است برای ما نازل كرد.

5.      هنگامی كه سران قوم (در كوه سینَی (سینا)) و قبیله‌های ییسرائل (اسرائیل) با هم اجتماع كردند (تا ده‌فرمان را از زبان خداوند بشنوند، خداوند) در بین یشورون (یعنی مومن‌های قوم) چون پادشاهی بود.

6.      رِئووِن زنده بماند و نمیرد و افراد جماعتش باقی بمانند.

7.      و این است آن‌چه كه (مُشه (موسی)) درباره‌ی یهودا گفت: ای خداوند درخواست یهودا را اجابت نما، و او را (كه به جنگ می‌رود سالم) به قومش بازگردان. نیرویش برای خودش كافی باشد و در مقابل دشمنانش برای او مدد باش.

8.      (مُشه (موسی)) درباره‌ی لوی گفت: تومیم و اوریمت[1] را به مرد نیكوكارت (اَهَرُون (هارون)) عطا نمودی كه در «مَسا» وی را آزمودی و به خاطر مِه‌مِریوا (آب جدال) با او نزاع كردی...

9.      (آن فرد لِوی كه كسی را به خاطر گوساله‌پرستی كشته بود) در جواب پدر و مادر وی (یعنی مقتول) می‌گفت: «(از این نظر كه او فرزند شماست) به او نگاه نكردم». و آن فرد لِوی از برادران (ناتنی) خود (از پدر) رودربایستی نكرد و فرزندان وی را هم مورد محبت قرار نداد. چون‌كه (فقط) امر تو را محترم شمرده پیمان تو را رعایت می‌نمودند.

10.  (بنابراین ای خداوند) احكامت را به (خاندان) یعقُوو (یعقوب) و تورایت را به (خاندان) ییسرائل (اسرائیل) تعلیم دهند. هنگام خشمت بخور و قربانی سوختنی روی قربانگاهت قرار دهند.

11.  ای خداوند قدرت (معنوی) او را بركت ده و عمل دستانش (تقدیمی قربانی‌ها) را بپذیر، كمر بدخواهان و دشمنانش را در هم شكن تا برنخیزند.

12.  (مُشه (موسی)) درباره‌ی بینیامین گفت: (وی) محبوب خداوند است. زیر سایه‌ی او (یعنی خداوند) با آسودگی خاطر ساكن خواهد شد. دائماً (خداوند) از او حمایت نموده (معبد مقدسش) در ارتفاعات محدوده‌ی او مستقر خواهد بود.

13.  و درباره‌ی یوسف گفت: سرزمینش از نعمت آسمانی یعنی از شبنم، و از لجه‌ای كه زیر (زمین) قرار دارد بركت شده‌ی خداوند می‌باشد ...

14.  و از نعمت محصولات سالانه و از نعمت محصول ماهانه ...

15.  و از (محصول) زودرس كوهستان‌های شرق و از نعمت تپه‌های (محصول‌آور) دائمی.

16.  از نعمت زمین و محتویات آن (بركت‌شده‌ی خداوند می‌باشد). و الطاف آن‌كه در بوته[2] ظاهر شد (یعنی خداوند) بر سر یوسف –بر فرق سر آن‌كه سرور برادران خودش است باشد.

17.  ارشدیتی كه به صورت لقب گاو به او داده شده است به او می‌برازد. شاخ‌هایش (یعنی نیروهای او) مثل شاخ‌های گاو وحشی است (كه) با آن‌ها ملل را در اكناف عالم یك‌جا شاخ می‌زند (یعنی در هم می‌كوبد) و این (نیرو) ده‌ها هزار افراد اِفرَییم و هزارها افراد مِنَشِه می‌باشند.

18.  و درباره‌ی زِوُولون گفت: زِوُولون، در بیرون رفتنت (برای تجارت) و تو ای ییساخار در چادرهایت (برای كسب علم) خوشحال باشی.

19.  چون (زِوُولونی‌ها) از منابع سرشار دریاها و گنجینه‌های نهفته در زیر شن‌ها بهره‌برداری می‌كنند (با رابطه‌ی تجاری كه دارند) قوم‌ها را به كوه (مُوریا كه خانه‌ی خداوند روی آن قرار دارد به منظور ارشاد) دعوت می‌كنند و آن‌ها در آن‌جا قربانی‌های صادقانه ذبح خواهند كرد.

20.  و درباره‌ی گاد گفت: (خداوند) وسعت دهنده‌ی (قلمرو) گاد است. (گاد) چون شیر نری آرمیده و بازو و فرق سر را (با یك ضربت) قطع می‌كند.

21.  اولین (تصرفات بخش شرقی كِنَعَن (کنعان)) را برای خود برگزید چون‌كه زمین (مقبره‌ی) قانون‌گزار (یعنی مُشه (موسی)) آن‌جا پنهان می‌باشد. گاد (برای تصرف بخش غربی كِنَعَن) پیشاپیش قوم حركت كرد و (همان‌طور كه به مُشه قول داده بود) خواسته‌ی خداوند و تعهد خود را نسبت به ییسرائل (اسرائیل) به‌جا آورد[3].

22.  و درباره‌ی دان گفت: دان بچه شیری است كه از باشان بیرون می‌جهد[4].

23.  و درباره‌ی نفتالی گفت: راضی و پر از بركت خداوند باشی، غرب و جنوب را به تصرف درآور.

24.  و درباره‌ی آشِر گفت: از بین فرزندان (ییسرائل (اسرائیل)) آشِر متبارك‌تر است، مقبول برادرانش باشد و پای خود را در روغن فرو خواهد برد.

25.  پشت‌بندهایت (دروازه‌های مرزهایت) از آهن و مس است و فراوانی (نعمت) تو تا زنده هستی دوام دارد.

26.  ای یشورون، مانند قادر (ییسرائل (اسرائیل)) كه در جهان بر اریكه‌ی قدرت سوار است و مدد تو می‌باشد و افلاك اثر عظمت اوست، وجود ندارد.

27.  خداوند ازلی پناهگاه است، و در زیر سقف آسمان‌ها هم نیروی جاودانی است. دشمن را از جلو تو رانده گفت: نابود كن.

28.  (قوم) ییسرائل (اسرائیل)، نظیر یعقُوو (یعقوب) جد خود (كه ساده‌دل بود) با امنیت و مجزا در سرزمین غله و شیره كه از آسمان‌هایش شبنم خواهد بارید ساكن خواهد شد[5].

29.  ای ییسرائل (اسرائیل) خوشا به حالت كدام (قومی) مانند توست، قومی كه به وسیله‌ی خداوند نجات یافته باشد. كه (خداوند) سپر و كمك و شمشیر پیروزی توست. دشمنانت تسلیم تو خواهند شد و تو غرور آن‌ها را پایمال می‌كنی.