دواریم، پاراشای كي‌تاوُو-فصل بيست و هشتم

كی‌تاوُو-فصل بیست و هشتم

1.      چنین مقرر است كه اگر حتماً از سخن خداوند خالقت اطاعت كنی و تمام فرمان‌هایش را كه من امروز به تو می‌دهم مراعات نموده انجام دهی خداوند خالقت تو را از همه‌ی قوم‌های جهان برتر كند.

2.      نظر به این‌كه سخن خداوند خالقت را اطاعت نمودی تمام این بركت‌ها بر تو وارد شده به تو خواهد رسید.

3.      در شهر بركت شده، و در صحرا بركت شده خواهی بود.

4.      ثمره‌ی شكمت و میوه‌ی زمینت و ثمره‌ی چارپایت، بچه‌ی گاوهایت و گله‌ی گوسفندانت بركت شده خواهد بود.

5.      میوه و محصولت و تغار خمیرت بركت شده خواهد بود.

6.      هنگام وارد شدنت بركت‌شده بوده در حال خارج شدنت بركت شده‌خواهی بود.

7.      خداوند دشمنانت را كه علیه تو قیام می‌كنند در برابرت شكست داده تسلیم خواهد كرد (دشمنانت) از یك راه به سوی تو آمده از هفت راه از پیش تو خواهند گریخت.

8.      خداوند فرمان خواهد داد كه در انبارهای تو و در هر پیشه‌ای كه داری بركت با تو باشد و در آن سرزمینی كه خداوند خالقت به تو می‌دهد تو را بركت خواهد داد.

9.      نظر به این‌كه فرمان‌های خداوند خالقت را مراعات می‌نمایی و در راه‌هایش گام برمی‌داری، خداوند همان‌گونه كه برای تو سوگند یاد كرد،  تو را به عنوان قوم مقدس برای خود تثبیت خواهد نمود.

10.  همه‌ی قوم‌های جهان مشاهده خواهند كرد كه نام خداوند بر تو خوانده شده است و از تو ترس خواهند داشت.

11.  خداوند روی آن سرزمینی كه برای پدرانت سوگند یاد نمود كه به تو بدهد، از حیث ثمره‌ی بطن تو و ثمره‌ی چارپایانت و محصول زمینت (همه‌چیز) تو را به خوبی افزون خواهد كرد.

12.  خداوند منبع احسانش –آسمان را بر تو خواهد گشود تا بارندگی سرزمینت را در موقعش بدهد و به تمام كار دستت بركت خواهد داد. به قوم‌های زیادی وام خواهی داد و تو وام نخواهی گرفت.

13.  نظر به این‌كه فرمان‌های خداوند خالقت را اطاعت می‌كنی و آن‌چه من امروز به تو فرمان می‌دهم رعایت نموده انجام می‌دهی. خداوند موجب می‌گردد كه تو سرور باشی نه زیردست و فقط در رتبه‌های بالا قرار گیری و در رتبه‌ی پایین قرار نداشته باشی.

14.  پس، از این سخنانی كه من امروز به شما فرمان می‌دهم به چپ و راست منحرف نشو كه به دنبال دیگر معبودان رفته آن‌ها را پرستش نمایی.

15.  اگر به سخنان خداوند خالقت گوش فرا ندهی تا تمام احكام و قوانین او را كه من امروز به تو سفارش می‌كنم انجام دهی چنین مقرر است كه تمام این نفرین‌ها بر تو وارد شود و به تو برسد.

16.  در شهر لعنت شده بوده، و در صحرا لعنت‌شده خواهی بود.

17.  میوه و محصولات و تغار خمیرت لعنت‌شده خواهد بود.

18.  ثمره شکمت و میوه‌ی زمینت و بچه‌ی گاوهایت و گله‌ی گوسفندهایت لعنت شده خواهد بود.

19.  هنگام وارد شدنت لعنت‌شده بوده، و در حال خارج شدنت لعنت‌شده خواهی بود.

20.  به علت بدی كردارت كه مرا ترك كردی خداوند تا آواره شدنت و تا از بین رفتن فوری تو، لعنت، آشفتگی و كمبودی را در هر پیشه‌ای كه داری برای تو خواهد فرستاد.

21.  خداوند وبا را در میان تو شایع خواهد كرد تا حدی كه تو را از روی آن سرزمینی كه تو به آن‌جا وارد می‌شوی تا آن را به ارث ببری، در به در كند.

22.  خداوند تو را به سل، مالاریا و به التهاب، تب‌سوزان، خشكیدگی بدن، گرمازدگی و یرقان مبتلا خواهد كرد و تو را تا آوارگیت دنبال خواهد نمود.

23.  آسمان كه بالای سرت است (چون) مس خواهد شد و زمینی كه زیر (پای) توست (چون) آهن خواهد گشت.

24.  خداوند بارش سرزمینت  را گرد و خاك مقرر می‌كند كه تا در به در شدنت از آسمان بر تو خواهد بارید.

25.  خداوند تو را در برابر دشمنانت شكست داده تسلیم خواهد كرد. از یك راه به سوی او (به سوی دشمن) آمده و از هفت راه از پیش او خواهی گریخت و از مشاهده‌ی چنین وضعی همه‌ی مردم كشورها وحشت‌زده خواهند شد.

26.  جسد شما طعمه‌ی پرندگان آسمان و چارپای زمین می‌شود و (برای آن‌ها) مزاحمی نخواهد بود.

27.  خداوند تو را به دمل مصری و بواسیر و اگزمای خشك خارش مبتلا خواهد كرد به طوری كه نتوانی شفا یابی.

28.  خداوند تو را به دیوانگی و نابینایی و دلهره مبتلا خواهد نمود.

29.  در نیمروز چون كوری كه در ظلمات با كورمالی راه برود، با كورمالی راه خواهی رفت و نخواهی توانست اقداماتت را با كامیابی قرین سازی. فقط همیشه ستم دیده و چپاول شده باشی و نجات دهنده‌ای وجود نخواهد داشت.

30.  با زنی نامزدی خواهی كرد و مرد دیگری با او همخوابی خواهد نمود. خانه بنا خواهی كرد ولی در آن ساكن نخواهی شد. تاكستان غرس خواهی نمود و میوه‌اش را برای خوردن حلال[1] نخواهی كرد.

31.  گاوت در مقابل چشمت كشته شده و از آن نخواهی خورد. خرت از جلویت ربوده شده و به تو پس داده نمی‌شود. گوسفندانت به دشمنانت داده می‌شود و نجات دهنده‌ای نخواهی داشت.

32.  پسرانت و دخترانت به قوم دیگری تسلیم خواهند شد و چشمانت مشاهده كرده تمام مدت روز  چشمانت در انتظار آن‌ها تحلیل خواهد رفت و كاری از دستت برنخواهد آمد.

33.  قومی كه نمی‌شناسی، میوه‌ی زمینت و تمام دست‌رنجت را خواهد خورد و تمام عمر مسلماً ستم‌دیده و خرد شده خواهی بود.

34.  از آن‌چه با چشمانت رویت می‌كنی دیوانه خواهی شد.

35.  خداوند زانوها و ساق‌ها،‌ و از كف پا تا فرق سرت را، به دمل بد كه از آن شفا نتوانی یافت مبتلا خواهد ساخت.

36.  خداوند، تو و پادشاهی را كه بر خود منصوب می‌كنی به سوی قومی كه تو و پدرانت نشناختید خواهد برد و در آن‌جا دیگر معبودان از چوب و سنگ را پرستش خواهی نمود.

37.  در بین تمام قوم‌هایی كه خداوند تو را بدانجا خواهد راند نمونه‌ی وحشت و مایه‌ی عبرت و وسیله‌ی تمسخر خواهی شد.

38.  بذر زیادی  به كشتزار خواهی برد ولی كم جمع‌آوری خواهی نمود، چون‌كه ملخ آن را تباه خواهد كرد.

39.  تاكستان‌هایی نشانیده زحمت (آن را) خواهی كشید و چون كرم آن را خواهد خورد شراب نخواهی نوشید و جمع‌آوری نخواهی کرد.

40.  در تمام قلمرواَت زیتون خواهی داشت ولی برای ضماد هم روغن نخواهی داشت چون‌كه زیتون تو (نارس) خواهد ریخت.

41.  پسران و دختران به دنیا خواهی آورد ولی مال تو نخواهند بود چون‌كه به اسارت خواهند رفت.

42.  تمام (میوه‌ی) درختان و ثمره‌ی زمینت را ملخ نابود خواهد كرد.

43.  غریبی كه در میان توست از تو برتر خواهد شد و تو بیش از پیش تنزل خواهی كرد.

44.  او به تو وام خواهد داد و تو به وی وام نخواهی داد. او در راس بوده، تو بی‌اهمیت خواهی بود.

45.  تمام این نفرین‌ها بر سرت خواهد آمد و تا آواره شدن تو، تو را دنبال نموده به تو خواهد رسید. زیرا فرمان خداوند خالقت را اطاعت نكردی و دستورات و قانون‌هایش را كه به تو داد رعایت ننمودی.

46.  و این (لعنت)ها برای همیشه در تو و در نسل تو به منزله‌ی هشدار و عبرت (دیگران) خواهد بود.

47.  زیرا هنگام وفور نعمت، خداوند خالقت را با شادی و دلخوشی پرستش نكردی.

48.  در حال گرسنگی و تشنگی و برهنگی و نیاز به هر چیزی، خدمت دشمنانت را كه خداوند به میان تو خواهد فرستاد خواهی كرد. بر گردنت یوغ آهنین خواهد گذاشت تا آواره‌ات كند.

49.  خداوند قومی را كه چون عقاب پرواز می‌كند و زبانش را نخواهی فهمید از دور، از آن سوی جهان بر ضد تو خواهد فرستاد...

50.  قومی گستاخ كه رعایت احترام پیران را نكرده، به كودك ترحم نخواهد نمود.

51.  ثمره‌ی چارپایانت و میوه‌ی زمینت را خواهد خورد تا نابود شوی. به‌طوری‌كه غله و شیره و چربی و بچه‌ی گاوانت و گله‌ی گوسفندانت را برای تو باقی نخواهد گذاشت تا تو را در به در سازد.

52.  در تمام قلمرواَت تو را محاصره خواهد كرد تا این‌كه دیوارهای بلند و مستحكمی كه تو به آن‌ها اطمینان داری، در تمام سرزمینت فرو ریزد و در تمام قلمرواَت در سرتاسر سرزمینت كه خداوند خالقت به تو داد تو را تحت فشار قرار خواهد داد.

53.  در محاصره و تنگنایی كه دشمنت برای تو ایجاد خواهد كرد ثمره‌ی بطنت یعنی گوشت پسرانت و دخترانت را كه خداوند خالقت به تو داده است خواهی خورد.

54.  مرد لطیف‌طبع و بسیار نازپرورده‌ای كه در میان توست نسبت به برادر خود و زنی كه هم‌آغوشش می‌باشد و به سایر فرزندانش كه عزیز می‌دارد، تنگ‌نظری خواهد نمود...

55.  و به هیچ‌یك از آن‌ها از گوشت فرزندان خود كه می‌خورد نخواهد داد. در تنگنا و محاصره‌ای كه دشمنت در تمام قلمرو تو پدید خواهد آورد (آن مرد) چیزی برای او (یكی از آن‌ها) باقی نخواهد گذارد.

56.  از بین شما آن (بانوی) لطیف‌طبع و نازپرورده‌ای كه از شدت نازپروردگی و لطافت سعی می‌كرد كف پایش را بر زمین نگذارد، به شوهر هم‌آغوشش و پسر و دختر خود با تنگ نظری نگاه خواهد كرد.

57.  در محاصره و تنگنایی كه دشمنت در قلمرواَت ایجاد خواهد نمود، در اثر فقدان همه چیز در خفا، از (گوشت) جنین و جفتی كه از شكمش بیرون می‌آید و از فرزندانی كه خواهد زایید، خواهد خورد.

58.  اگر مواظب اجرای تمام سخنان این توراه كه در این كتاب نوشته شده است نباشی تا از این نام مورد احترام و مهیب یعنی خداوند خالقت ترس داشته باشی؛

59.  خداوند به طور شگفت‌انگیزی بر تو و اولادت بلاهای سخت و مزمن و بیماری‌های بی‌درمان و با دوام نازل خواهد كرد.

60.  و تمام ناخوشی‌های مصریان را كه از آن‌ها بیم داشتی بر تو خواهد آورد و (آن بیماری‌ها) به تو سرایت خواهد كرد.

61.  خداوند هر بیماری و هر بلایی را هم كه در این كتاب توراه نوشته نشده است بر تو خواهد آورد تا نابود گردی.

62.  چون از سخن خداوند خالقت اطاعت نكردی با این‌كه از زیادی مانند ستارگان آسمان بودید، تعداد كمی باقی خواهید ماند.

63.  چنین مقرر است كه همان‌گونه كه خداوند از نیكی كردن به شما و افزون كردن شما شاد می‌شد، همان‌طور از آواره و دربدر نمودن شما خوش‌حال خواهد شد و از آن سرزمینی كه برای تصرفش به آن وارد می‌شوی ریشه‌كن خواهی شد.

64.  خداوند تو را در میان تمام قوم‌ها از این سر تا آن سر جهان پراكنده خواهد كرد و آن‌جا معبودان دیگر را كه تو و پدرانت نمی‌شناختید یعنی (معبودانی از) چوب و سنگ را پرستش خواهی نمود.

65.  و در میان آن قوم‌ها آرامش نخواهی داشت، جای راحتی برای كف پایت نخواهد بود و خداوند در آن‌جا به تو قلب لرزان، حالت انتظار و تألم خاطر، خواهد داد.

66.  در برابر خود، زندگی بلاتكلیفی خواهی داشت، شب و روز خواهی ترسید و به زندگی خود اطمینان نخواهی داشت.

67.  از ترسی كه در دلت داری و از منظره‌ای كه چشمانت می‌بیند، در بامداد خواهی گفت: ای كاش شام می‌شد و شامگاه خواهی گفت: ای كاش بامداد می‌گشت.

68.  خداوند تو را با كشتی‌ها به مصر یعنی در راهی كه گفتم دگربار آن را نخواهی دید بازخواهد گردانید و در آن‌جا به عنوان غلام و کنیز به دشمنانت عرضه خواهی شد و خریداری نخواهد شد.

69.  این‌ها مطالب پیمانی است كه خداوند به مُشه (موسی) فرمان داد كه در سرزمین مُوآو با فرزندان ییسرائل (اسرائیل) منعقد نماید. (این پیمان) غیر از پیمانی است كه در «حُورِو» با آن‌ها منعقد نموده بود.